In deze column zetten we regelmatig een startende leidinggevende in the picture. De leiders van morgen - die vandaag al fantastisch bezig zijn! Waarom? Bijna dagelijks kom ik in contact met jonge leidinggevenden en ook bijna dagelijks sta ik versteld van hun capaciteiten als people manager. Deze jonge leidinggevenden kunnen een inspiratiebron zijn voor anderen. En dat zonder proven track record van jàààren, maar wel met herkenbare uitdagingen, missies, dromen en ideëen van succes. Perfectie bestaat niet en zal je hier dus ook niet vinden. Inspiratie en echtheid hopelijk des te meer. Enjoy reading!
Jessica werkte tot voor kort als marketing manager bij Camino Group en is sindsdien freelance consultant in marketing management en strategie. Vandaag deelt ze hier haar ervaringen uit haar tijd als startende leidinggevende binnen een snelgroeiende organisatie.
Jessica, 5e van links (blauwe outfit)
Hoe Jessica doet wat ze doet?
"Steeds met een serieuze portie enthousiasme en positiviteit: om mensen mee te nemen in een verhaal en te inspireren om voor hetzelfde doel te gaan."
"De laatste jaren - tijdens corona - is Camino group blijven groeien. Er zijn zelfs nog nieuwe merken opgestart: iets wat best bewonderenswaardig is". De uitdaging lag voor Jessica dan ook in ervoor te zorgen dat de mensen binnen haar team optimaal werden ingezet, op een manier waarbij ze zoveel mogelijk gebruik konden maken van hun talenten. “Dat was best veel puzzelwerk!”. Om die puzzel zo goed mogelijk te leggen, moet je natuurlijk in de eerste plaats mensen hun talenten kénnen - en moeten zij die dus durven tonen. Daarvoor is veiligheid en vertrouwen creëren cruciaal. Hoe Jessica dat deed lees je hieronder.
Vertrouwen als basis
“De basis in het creëren van psychologische veiligheid is voor mij vertrouwen. Ik gaf in een samenwerking altijd veel vertrouwen om anderen verantwoordelijkheid te laten nemen. Zo hadden ze ruimte om te kunnen groeien en dingen van zichzelf te ontdekken.”, vertelt Jessica. “Ik ben absoluut geen micro-manager en vindt het belangrijk dat teamleden zelfstandig zijn. Om dat te kunnen bereiken geloof ik dat je verantwoordelijkheid moet geven en betrokkenheid creëren.”
Daarnaast streefde Jessica ook steeds naar dingen bespreekbaar maken. “Eerlijk zijn tegenover elkaar en feedback kunnen geven op een verbindende manier is key. Als iemand een fout maakte, heb ik dat er er nooit ingewreven - en ik vond het belangrijk dat de rest van het team dat ook niet deed. Ik ga er altijd van uit dat mensen goeie bedoelingen hebben en dat fouten niet bewust zijn gemaakt”.
Op die manier zorgt Jessica opnieuw voor die psychologische veiligheid: doordat haar team wist dat alles bespreekbaar was, was Jessica van iedereen op de hoogte wat er speelde en konden ze in alle openheid samen naar oplossingen zoeken.
“Anderzijds verwachte ik wel dat er ook de openheid was om feedback te kunnen binnen nemen, om er open naar te luisteren en er iets mee te doen. Maar ook dat start vanuit vertrouwen. Als mensen elkaar vertrouwen, weten ze dat feedback wordt gegeven om hen te helpen groeien ipv naar beneden te halen.”, aldus Jessica.
Eigenheid binnen het groter geheel
Ik kwam zelf uit het team waarvan ik leidinggevende werd, dat was niet evident!
Hoe heb je je eigenheid als leidinggevende gevonden binnen het groter geheel van de organisatie? “Ik was nog vrij jong toen ik startte als manager en dat was voor mij enorm hard zoeken. Daarbij kwam dat ik zelf uit het team kwam waarvan ik leidinggevende werd. Dat was niet evident, hoewel ik wel hun buy-in had. Dankzij coaching en opleiding, ben ik vooral geconfronteerd geworden met mezelf. “Wie ben ik nu eigenlijk? Waar sta ik voor?”. Dat is meteen ook dé tip die ik wil meegeven aan alle jonge mensen: elke dag een rolletje spelen, hou je zelf ook niet vol. Echte leiders blijven dicht bij zichzelf en doen wat ze doen met hun hart. Met liefde voor hun mensen.
"Die zoektocht heb ik ook afgelegd en dat heeft gemaakt tot wie ik vandaag als leider ben. Met een groot hart voor de mensen, hen coachen om te groeien en vanuit een passie te inspireren. Zorg dat je heel goed weet wat je talenten, energiegevers en waarden zijn. Waar ben je goed in, waar zitten je eigen valkuilen. Stel jezelf de vraag; "Wie ik écht ben, klopt dat ook met de leider die ik wil zijn? Is dat dezelfde persoon?"."
Wat wil jij als leider in de wereld zetten?
De impact die Jessica zelf wou hebben is anderen te enthousiasmeren en motiveren om het beste uit zichzelf te halen. Een missie die ze als leidinggevende elke dag kon nastreven in haar professionele rol. “Ik heb altijd een heel nauw contact gehad met mijn team. Het gaf een ongelooflijke voldoening wanneer ik de schittering in hun ogen zag nadat ik hen kritische vragen stelde om tot een inzicht te komen of tot een nieuwe of andere oplossing. Als ik zie dat anderen iets gehad hebben aan ons gesprek, dan voel ik de energie stromen - en da’s dan langs beide kanten, ook bij het teamlid uiteraard.”.
Grootste fuck-up
Haar grootste fuck-up zal Jessica naar eigen zeggen nooit vergeten. Die stemt uit haar beginperiode, toen ze echt nog zoekende was. Wat een constructief gesprek had moeten zijn, ontaarde in een confrontatie. “Ik ben toen enorm in de aanval gegaan, op een allesbehalve verbindende manier. De persoon waarmee de confrontatie gebeurde was daar niet goed van en het vertrouwen is compleet gekelderd geweest. Het heeft een hele tijd geduurd voor dat opnieuw een beetje is kunnen herstellen.”. Ze beseft dat de Jessica die toen dat gesprek voerde heel veraf stond van wie ze echt is. Sindsdien heeft ze zich toegespitst om feedback te geven op een hele andere manier: rustig, opbouwend en nooit met stemverheffing. "Met roepen kom je écht nergens.".
Bewuste en onbewuste dynamiek
Een laatste tip die ze aan andere leidinggevenden wil meegeven is om je bewust te blijven van zowel het groepsbewuste als -onbewuste. Maw, wat wordt er openlijk gezegd tegen elkaar en wat gaat er rond in secundaire circuits. "Het is superbelangrijk dat je weet als leidinggevende of er iets in die secundaire circuits leeft of niet, want dat kan heel veel schade berokkenen; weg veiligheid en vertrouwen.”
Hoe je dat kan doen? “Zorgen voor psychologische veiligheid zodat zoveel mogelijk zaken in die bewuste laag blijven. Daarnaast altijd een neutrale houding aanhouden, zonder oordeel luisteren - écht luisteren - en zorgen dat iedereen aan het woord wordt gelaten, niet enkel de roepers. “Als je een meerderheidsbeslissing maakt, neem ook de minderheid mee in de uitwerking, zodat iedereen zich gehoord en betrokken voelt.”.