In deze column zetten we regelmatig een startende leidinggevende in the picture. De leiders van morgen - die vandaag al fantastisch bezig zijn! Waarom? Bijna dagelijks kom ik in contact met jonge leidinggevenden en ook bijna dagelijks sta ik versteld van hun capaciteiten als people manager. Deze jonge leidinggevenden kunnen een inspiratiebron zijn voor anderen. En dat zonder proven track record van jàààren, maar wel met herkenbare uitdagingen, missies, dromen en ideëen van succes. Perfectie bestaat niet en zal je hier dus ook niet vinden. Inspiratie en echtheid hopelijk des te meer. Enjoy reading!
Quirine groeide op in de plantenkwekerij van haar familie, waar ze vrij snel gekatapulteerd werd tot leidinggevende. Daarnaast lanceerde ze een eigen planten-webshop, een goed-draaiende startup die ze na 3 jaar ook weer losliet om haar eigen passie te volgen.
“Intussen ben ik actief als cofounder-as-a-service of rechterhand voor CEO’s die een transformatie doormaken, zowel op persoonlijk als op business vlak.”, zegt ze. “Het helpt dat ik zowel strategisch als praktisch en hands-on ben. Dat heb ik van thuis meegekregen: daar leerde ik - letterlijk - goed zijn met mijn handen en de theorie te vertalen naar de praktijk. Keep it simple, was ons motto.”
Quirine is doortastend, enthousiast en generalist in hart en nieren. “Ik ben van veel markten thuis en in veel geïnteresseerd. Dat maakt dat ik makkelijk een overview behoud ipv heel diep in de materie te gaan.”.
De bewijsdrang
Op jonge leeftijd kreeg Quirine binnen het familiebedrijf de leiding over een relatief groot team. Eén van de typische uitdagingen die daarbij vaak terugkomen bij klanten is het vinden van een eigen leiderschapsstijl. We spiegelen onszelf namelijk nog vaak aan wat we dénken dat we horen te doen of wie we horen te zijn als leider. Dat kan even werken op korte termijn, maar jezelf in een keurslijf wringen werkt op de lange duur natuurlijk nefast.
Ook Quirine herkent deze uitdaging. “Ik ben zelf in die functie gerold, zonder veel begeleiding te krijgen. Iedereen geloofde wel dat ik dat kon, maar ik heb er zelf mijn weg in moeten vinden.”, vertelt ze. “In het begin leidde ik heel hard vanuit bewijsdrang, vanuit people pleasing. Ik wou iedereen happy houden in het team en daarnaast had ik als “dochter van” het gevoel dat ik extra hard moest bewijzen dat ik het waard was.”
“Later besefte ik dat die uitgangspunten niet dienend waren en ben ik geëvolueerd naar een eigen leiderschapsstijl vanuit mijn gevoel en gut-feeling. Je kon mij toen best beschrijven als toegankelijk, streng maar rechtvaardig en altijd met de voeten op de grond.”
Het kantelpunt
Wat heeft geholpen die bewijsdrang los te laten? “Die eerste periode was ik heel onzeker. Ik was jong, een vrouw als leidinggevende van heel wat mannen, met een team dat een mix was van arbeiders en bedienden. Allemaal zaken die het niet makkelijk maakten. Het kantelpunt is gekomen op het moment waarop ik besefte dat die moeilijkheden helemaal bij mezelf lagen. Dat ze volledig afhingen van de waarde die ik er zelf aan hing.”, zegt Quirine.
“Het moment dat ik besliste “ik geloof in mezelf en ik kan dit” heb ik mezelf nooit meer aan iemand moeten bewijzen. Voordien werden veel vaker mijn grenzen afgetast en gevoeld tot hoever ze konden gaan. Nu was het voelbaar geworden voor mensen dat ik veel meer vanuit vertrouwen en daadkracht beslissingen nam.”.
Ik ben gestart met geloven in mijzelf en dat werd de energie die ik neerzette.
Ook bij het team bracht dat bepaalde gedragsveranderingen met zich mee.“Als er in de beginperiode om 17u nog bepaalde dingen moesten gebeuren of niet juist waren gedaan, durfde ik dat niet meer vragen en loste ik dat zelf op. Dat bleef uiteraard niet houdbaar. Ik kon zelf niet meer alles bolwerken, dus werd uiteindelijk gedwongen om hulp te vragen. Tegen mijn verwachting in, werd dat enorm geapprecieerd en hielp iedereen vlot mee.”
“Niet alleen was ik veel vaker gefrustreerd toen ik alles nog alleen deed, het was ook nefast voor het groeiproces van de teamleden: ik ontnam hen de opportuniteiten om mee problemen op te lossen.”
Quirine leerde ook duidelijk zijn in wat ze verwachtte en tegen wanneer, waardoor de zaken naar eigen zeggen enorm vlot verliepen. Die duidelijke verwachtingen communiceren is iets waar veel leidinggevenden het nog moeilijk mee hebben. Er is vaak nog een soort weerstand om in de rol van leider of baas te gaan staan, omdat daar in velen hun perceptie een negatieve connotatie aan hangt. Tijdens coachingsessies met een team zie ik echter - net zoals dat bij Quirine het geval was - dat teams vragende partij zijn om meer duidelijkheid en richting te krijgen. Het is dus alleen maar positief als een leidinggevende met zelfvertrouwen volledig in die rol durft gaan staan.
Zelfleiderschap
Hoe meer je jezelf leert kennen, hoe beter je je eigen leiderschapsstijl leert belichamen. Er is dus een sterke link tussen leiderschap en persoonlijk leiderschap. Hoe Quirine zichzelf beter heeft leren kennen? “Ik stelde mezelf vaak de vraag “ik heb vandaag niet goed gereageerd hier, hoe komt dat nu eigenlijk”.
Op het einde van de dag was het mijn verantwoordelijkheid om met mijn team alles gedaan te krijgen. Als dat niet was gelukt keek ik eerst naar mezelf.
“In ons team werkten we in shiften. Dat betekent dat ik om half 6 ‘s ochtends even vrolijk moest binnenkomen, dan dat ik om 8u ‘s avonds de deur achter mij dichttrok. Door mezelf te leren kennen, ontdekte ik waar ik energie uit haalde en straalde ik dat ook meer uit naar anderen. Het inspireerde zelfs mijn team om ook zo in het leven te staan.”
“Die zelfkennis heeft mij dus echt veel gebracht. Als er een team uitdaging is, heeft dat vaak te maken met een uitdaging bij de CEO of leider. Op het einde van de dag was het mijn verantwoordelijkheid om met mijn team alles gedaan te krijgen. Als dat niet was gelukt keek ik eerst naar mezelf. Wat had ik zelf anders kunnen doen? Wat kan ik volgende week proberen om hier anders mee om te gaan?”. Iemand anders iets opleggen of controleren is altijd moeilijker dan bij jezelf te beginnen. ”
Een kleine tip om jezelf beter te leren kennen in je rol als leider: Sta regelmatig eens stil bij wat je triggert. Schrijf bijvoorbeeld op het einde van elke week 3 events neer die je energie gaven en 3 die je energie wegnamen. Dat kan je veel inzicht geven in je patronen.
Naast consistente zelfreflectie kreeg Quirine ook meer inzicht in zichzelf door persoonlijkheidstesten of zaken zoals Human Design. “Ik ga wel nooit te diep in die zaken, want je kan jezelf daar echt in verliezen en uiteindelijk is er geen enkele tool die àlles zegt.”.
Grootste fuck-up
Die grootste fuck-up was dus overduidelijk het leiden vanuit ego en bewijsdrang. “Ik heb me zo hard op de kast laten jagen door anderen. Mensen die het niet eens waren met mij, iemand die zei dat ik het strenger moest aanpakken: ik liet me daar in het begin heel hard door leiden.”
“Het is mijn grootste les geweest om te leiden vanuit mijn gevoel en mijn hart en niet vanuit mijn ego of anderen. En natuurlijk is het logisch dat je je aan het begin laat adviseren door mensen, maar niet elk advies is juist advies.”
En net zoals met boeken geldt ook voor advies van anderen: zie het voor wat het is, namelijk inspiratie. Niet als leidraad die je letterlijk moet overnemen. Iets dat niet matcht met wie je bent of wat je team nodig heeft, gaat op lange termijn toch niet werken.
Opnieuw een team in de toekomst?
Vandaag heeft Quirine geen vast team meer. Op lange termijn heeft ze echter wel de ambitie om opnieuw met een team te werken. “Je kan met een team zoveel meer in de wereld zetten dan alleen en je kan zo’n positieve impact hebben op het leven van anderen. Het wordt wel steeds complexer om met een team te werken, dus ik snap ook wel dat anderen er 2x over nadenken. Op dit moment vind ik het voorlopig aangenaam om even geen team te hebben, maar later wil ik er graag opnieuw één opbouwen.”
Wat Quirine zou willen dat haar team over haar zegt als leider? “Dat ze niet het gevoel hebben dat ik hun leider ben, maar dat ze hun eigen leider kunnen zijn. Ik vind het belangrijk dat mensen voldoening uit zichzelf halen en dat ik hen daar ook in kan inspireren. Als iedereen meer in zijn eigen kracht komt en minder bezig is met wat de ander allemaal zegt of doet, dan geloof ik dat de wereld een mooiere plek wordt.”